تتکرا (صفعہ- 9)
باب-48 ———-دوسری اداسی ۔ بھاگ-4
برھان پور توں سرسا ———-242-270
برھان پور (جنوری 1517 ای.) ———-242
فروری 1515 ।مندھاتا اونکاریشور وکھے بابے دی آرتی اتاری گئی ۔ ———-241
دکھنی اوانکار دی رچنا ۔ ———-242
اوکاریشور: ایہہ من نہی وسّ آؤدا ۔ کی کریئے؟- اک سادھو پچھدے ۔ ———-245
مانڈو دے راہ -ٹھگّ نال ہی ہو ترے ۔ ———-245
مارچ 1517:مانڈو دا گدھے شاہ کپور ۔ ———-247
دھار؛ । پیندے سار، دھار دے جوگیاں بجائے پانی دھانی پچھن دے، بہسباجی شروع کر دتی ۔ ———-248
دھار:سادھوآں پچھیا، بابا جی مرن توں بعد کی ہندے؟ ———-249
بیٹما پڑائ- جل بھنڈار پرگٹ کیتا ۔ ———-249
اندور دا املی صاحب ۔ ———-249
اپریل 1517:اجین – مہاکال دے شہر وچّ بابا نانک ۔راجا بھرتھری دی گفا لاگے ڈیرہ لایا سی ۔ ———-250
راجا بھرتھری دی کتھا ۔ ———-251
مہنت پچھیا کیو بابا جی آہ جہڑی عینی جنتا میلے تے اتھے آئی ہے کی ایہہ سارے مکت ہونگے؟ ———-252
بھرتھری گفا: دوہرے کواڑ! جوگی آکھے “جی ڈر لگدے” ———-252
بھرتھری مہنت نے پچھیا بابا جی تسی کہڑی سمپردا دے سادھو ہو؟ گورو صاحب نے کیہا میری سمپردا ‘نام’ । ———-253
بھرتھری گفا اجین وکھے ہی کیرتن سوہلے دی رچنا ہوئی ۔ ———-254
پشکر میلہ- صاحب دی اگلی منزل ۔ ———-255
جھالراپاٹن دا راجا راہو کیتو دی پوجا کروا رہیا سی ۔ ———-255
چتوڑگڑھ دا سریوڑا ربّ بنیا پھردا سی ۔ ———-257
پشکر میلے تے ۔اجمیر چشتی درگاہ دے مجوراں نوں انسانیت دا پاٹھ پڑایا ۔ ———-258
نومبر 1517:برہما دی نگری پشکر جا گجے بابا جی ———-259
ماروتھل گاہیا بابے نانک نے ۔ ———-261
مردانیا میں نام روپی کینٹھا پا لئ ۔ ———-261
دسمبر/جنوری 1518:ناگور – ویسنو سادھو پچھدا “بابا تیرے نورانی چہرے دا کی راج ہے؟’ ———-262
‘چترائی نہ چینیا جائ’ ———-263
جنوری 1518: اوسیاں دا ذمیندار کہندا، “بابا جی تم کیسے اس خطرناک رستے سے بچ کر آ گئے؟” ———-264
بابا جی کتھے ہے ہری دا واسا؟- سادھوآں پچھیا ۔ ———-264
آپِ مرے، مارے بھی آپِ (مارواڑ دی راجدھانی منڈور وکھے ) ———-264
جودھپور -راؤ گنگا پچھدا “تہاڈا کہڑا فرقہ ہے؟” ———-265
جودھپور جھیل وچّ گورو صاحب نے پتھر دا کونڈا تار دتا ۔ ———-265
سردیاں 1517/18:جیسلمیر دے ماروتھل وچّ بابا ۔ ———-266
پوکھرن دا رام دیورا ویکھیا ۔ ———-267
سدھ جوگیاں نوں راہے پاؤن گورو جی ساہوا آئے ۔ ———-268
گگاپیر دا ددریوا اتے گگامڑی ۔ ———-268
مئی 1518 ।مردانے نوں اکّ دیاں کھکھڑیاں کھوا دتیاں ۔ ———-269
نن
سرسے فقیر دا ہنکار توڑیا ۔ کہندا اسیں تاں جدوں سفر تے جانا ہندا ہے تاں عرشاں توں گھوڑے اتر آؤدے نے ۔ ———-270
حاجی رتن دے سزدانشین نال گوشٹی ۔ ———-271
لکھی جنگل وچ منگل ۔ ———-272
سرائے ناغہ جا سکھی دا بوٹا لایا ———-273
مردانہ چوتھے پنجویں دن جا پہنچیا تلونڈی ۔ ———-273
جدوں بھین، ربّ روپی بھرا دے گلّ لگّ روئی ۔ ———-274
سلطان پور اباراہیملودھیب ابراہیم وکھے ۔ ———-274
نواب گورو صاحب نوں“ہن کوئی ٹکانا بنا کے بہہ جاؤ ۔” ———-275
بابا کہندا “بابا الہُ اگم اپارُ’ । ———-275
گورو صاحب نے نواب نوں جواب دتا کہ، ‘پرچار کرنا ہی میری کرت’ । ———-275
بابا توں ساڈے ول کیو ٹکّ ٹکی لائی تکی جا رہے؟ پٹی دے کرساناں نے پچھیا ۔ ———-276
ماتا ترپتا نوں جا ملیا تلونڈی ۔ ———-277
ماتا وی بابے دے نال ہی جاگ اٹھی ۔ ———-277
کرتارپور دے کوتک ۔ بھاگ-1 ———-
دو دریاواں دا میل ۔ پکھوکے پہنچ گیا بابا ———-277
جدوں بھنجے ہی بیٹھا رہا دو دن ۔ ———-278
ماتا بولی، “دسّ آ شاہرک کی پئی آکھدی اے؟ ———-278
‘بنُ دم کے سودا نہی ہاٹ۔۔’ ———-279
ماتا نوں آکھیا کہ موہ چھڈّ دے ۔ ———-279
باب-49 ———-کرتارپور دے کوتک ۔ بھاگ-2
اجتے دے پرشناں نے کیتا پرسنّ
اتے کلانور دا کروڑیا ———-280
بابا تیرا اصلی روپ کی ہے؟- اجتا ۔ ———-280-288
بابا شبد سن میرا تاں منّ ہی سہم گیا- اجتا ۔ ———-280
بابا تیری یاری جوگیاں نال ۔ کی جوگ نرنکار نال جوڑدا ہے؟ اجتا ———-281
رسوئیا بناں نہاتے لنگر ‘چ وڑ گیئے – اجتے دی شکائت ۔ ———-281
بابا جی ایہدا کی ارتھ؟- “اربد نربد دھندھوکارا ۔۔” ———-282
بابا جی نرنکار دانا بینا کوے ہو گیا؟ – اجتا ———-282
بابا جی تہاڈے بعد بھرم پیدا ہونگے ۔ – اجتا ۔ ———-283
بابا جی سدا رہن والا پیغمبر ہووے – اجتا ———-283
پر بابا توں اپنے آپ نوں نیچاں توں نیچ ناں اکھوا ۔ سانوں شرم آؤدی اے- اجتا رندھاوا ۔ ———-283
اجتیا کلجگ وچّ لوک لنگر تے سنگیت دا سواد لین گورو در تے جانگے ۔ ———-284
